Öncelikle biraz sanallaştırma teknolojisi nedir sorusuyla başlayalım. Günümüzde disklerimizin boyutları gittikçe artmaya başladı. Durum böyle olunca bu diskleri doldurmak biraz zor olabiliyor (eğer arkadaşınızdaki film arşivini depolamak niyetiyle kullanmıyorsanız :) ). Peki bu disklerimizi diğer genel tabirle bilgisayara ait fiziksel kaynakları ve donanımı nasıl daha verimli kullanabiliriz? Bunun cevabı "sanallaştırma"dır. Bu çözümle tüm fiziksel kaynaklar istediğiniz kadar bölünerek birden çok mantıksal kaynaklar halinde parçalanır ve istediğiniz şekilde kullanmanız sağlanır. Üstelik bu teknoloji bu işi gerçek fiziksel kaynak üzerinde koşuyormuş gibi güvenli ve hızlı yapabilen bir teknolojidir.
Yani büyük bir sunucu düşündüğünüzde bu sunucuyu sanki pek çok sunucunuz varmış gibi kullanabilirsiniz. Ve her biri de gerçek bir sunucudan farksız hizmet verebilir. Böylelikle bir sunucunuzda yer varsa diğer ikinci, üçüncü sunucuları almanıza gerek kalmıyor. Yani maliyet açısından çok kazançlı bir durum.
Sanallaştırma dediğimiz gibi fiziksel kaynağı bölerek mantıksal kaynaklar halinde daha verimli kullanma işlemidir. Amaç elinizde var olan bilgisayar kaynağından yeni bilgisayarlar oluşturma işlemidir. İşin daha da güzel tarafı oluşturacağınız bilgisayarın tüm özelliklerini belirleyebilmenizdir. Bellek boyutu, sanal makinenin kullanabileceği işlemci-çekirdek sayısı, sürücüler ve diğer tüm bileşenleri siz istediğiniz şekilde belirleyip kullanıma hazırlayabilirsiniz.
Bir sanal makineye ait tüm bilgiler bir dosya olarak tutulur. Bunun yerini gerçek makinenizde siz belirlersiniz. Genelde tüm sanal makineler için uygun bir diskte bir klasör açılarak burada tutulurlar. Ben de D:\Sanal Makineler şeklinde bir dizin altında saklıyorum. Sanal bir makinenin VMware'deki uzantısı .vmdk şeklindedir ki tüm az önce saydığımız sanal makineye ait bilgiler ve diğer tüm içerik bu dosya altında korunur. Aslında bu biraz dezavantaj. Zira yanlışlıkla silinmesi durumunda tüm bilgileriniz gidecektir. Bunun önüne geçmek için bu .vmdk dosyasının yedeklerini tutmakta fayda var. Zaten bu klasörün tamamının bir kopyasını tutmak sizin için hiç de zor olmasa gerek. Tüm bilgilerin bir dosya altında tutulmasının avantajı ise her zaman istediğiniz anda, bir başkasına ait sanal makineyi kendi bilgisayarınızda sanki siz üzerinde çalışıp kurmuşsunuz gibi çalıştırabilirsiniz. Tek yapmanız gereken eğer VMware ise bu dosyayı kopyalayıp VMware'i bu dosyadan haberdar etmektir. Bahsettiğim klasörün kopyasını alıp saklamak aslında bir deyişle sanal makinenizin back-up'ını almak anlamına da geliyor.
Giriş kısmım sanırım biraz uzun oldu. Ancak sanallaştırmayı bilmeyen bir IT çalışanını düşünemiyorum. Bu açıdan bu bilgiler birer hazine değerinde. Elbette sanallaştırmanın altyapısını anlamak zorunda değiliz. En azından nasıl kullanıldığını ve ne işe yaradığını bilmek zorundayız. Bunları bilmek iş hayatında karşımıza gelecek problemleri tanımak demektir. Mesela bir şirkette yapacağınız köklü değişiklikleri siz hemen gerçek fiziksel sunucuya uygulayamazsınız.Yaptığınız çalışmaları öncelikle bir sanal sunucu üzerinde test ederek sonuçlarını yorumlamanız gerekecektir.
Pek çok sanallaştırma teknolojisi sunan yazılımlar mevcut. En meşhuru elbette VMware Workstation. Ben ise Oracle'ın çözümü olan Oracle VM VirtualBox'dan bahsetmek istiyorum. Nasıl kurulur, nasıl konfigüre edilir sorularına cevap bulacağız. Çünkü VMware hakkında her yerde fazlasıyla bilgi mevcut. Hemen başlayalım:
1. Oracle VM VirtualBox'ın Kurulumu
Next-Next-Next mantığıyla kurulan çok basit kurulumu olan bir yazılımdır. Yine de her adımıyla burada anlatmaya çalışacağım. Eğer Oracle VM'i tercih ettiyseniz VMware'e göre avantajınız var demektir. Çünkü Oracle ürünleri sizin kişisel çalışmalarınız için daima ücretsizdir.
a. Öncelikle yazılımı işletim sisteminize uygun olarak şu linkten indirin: http://www.oracle.com/technetwork/server-storage/virtualbox/downloads/index.html#vbox (Burada win32 üzerinde kurulum ele alınmıştır.)
d. Kısa yolu oluşturma seçeneklerinizi belirleyerek Next ile ilerleyin.
e. Bu adımda bir uyarı alacaksınızdır. Bu uyarıda var olan ağ bağlantınızın kurulum için geçici olarak kopacağı belirtilir. Yes ile ilerleyin.
f. Artık kurulumu başlatabilirsiniz. Install
g. Kurulum sırasında aşağıdaki gibi uyarılar gelecektir. Sürekli bu uyarılarla uğraşmamak için check box'ı işaretleyerek Yükle ile devam edebilirsiniz.
h. Kurulum tamamlanır ve aşağıdaki ekranla karşılaşırsınız. Finish ile devam edelim.
i. Uygulama açılır ve aşağıdaki ekran uygulamanın ana ekranıdır.
2. Yeni Sanal Makine Oluşturma
Yazılımı kurduktan sonra artık sanal makinemizi oluşturabiliriz. Yukarıdaki ana ekranda mavi New ikonuna tıklayarak ya da Machine -> New ile bu işleme başlayalım:
a. Sanal makine oluşturma işlemi başlayacaktır. Sanal makinenize bir isim vererek hangi işletim sistemi için bu sanal makineyi oluşturacağınızı belirlemelisiniz. Ben Oracle Linux Enterprise işletim sistemi kuracağım için Linux-Oracle seçiyorum. Next ile ilerleyelim.
b. Bu adımda sanal makineye ayrılacak bellek miktarını (RAM) belirliyoruz. Ben 1024 MB seçiyorum. Tavsiye edilen boyutun 512 MB olduğu belirtiliyor. Next ile ilerliyoruz.
c. Bu ekranda yeni bir sanal sürücü oluşturmak istediğimizi belirtmek için değişiklik yapmadan ilerliyoruz. İstersek ilk seçenek ile eklemeden ilerleyip sonradan bu işlemi yapabiliriz. Son seçenek ise var olan bir diski kullanma seçeneğidir.
d. Sanal diskimizin kaydedileceği dosya tipini belirlemeliyiz. Yukarıda bahsettiğimiz .vmdk seçeneği de mevcuttur. Biz VDI ()VirtualBox Disk Image) ile devam ediyoruz.
e. Bu aşamada sanal disk dosyasının oluşturulma türünü belirleyeceğiz. Önümüzde 2 seçenek vardır. Bunları açıklayacak olursak:
- Dynamically allocated: Başlangıçta küçük ve yeterli boyutta fiziksel diskinizden bir bölüm ayrılır. Makine içeriği büyüdükçe bu disk sizin verdiğiniz maksimum disk boyutuna kadar artar. Yani dinamik bir yapısı vardır.
- Fixed Size ile bir sonraki aşamada belirteceğiniz maksimum sanal disk boyutu en baştan ayrılır. Yani 30 GB değerini verirseniz fiziksel diskinizin 30 GB lık kısmı tamamen kullanılamaz hale gelir ve sanal makineye ayrılır.
Biz burada elbette daha efektif olan 1. seçeneği seçerek ilerliyoruz.
f. Az önce bahsettiğim makinenin tüketebileceği maksimum fiziksel disk boyutunu burada belirliyoruz. Bunun boyutuna kullanımınıza göre kendiniz karar vereceksiniz. Ben 30 GB seçiyorum. Ayrıca bu diskin gerçek makine üzerinde nerede tutulacağını belirlemelisiniz. Bunun için girişte bahsettiğim dizin mantığını kullanabilirsiniz. Create ile diskinizi oluşturun; bu son adımdı.
g. Aşağıdaki gibi seçtiğiniz tüm özellikleri özetleyen sanal makinenizin bilgilerini içeren ana ekrana dönersiniz.
Burada yazıyı noktalamak istiyorum. Konuyu bir ikinci yazı ile destekleyeceğim. Bir kaç konfigürasyon ayarlamasını daha orada belirtmek istiyorum. Aslında bu yazı kısa sayılırdı fakat ekran görüntüleri işi uzun gösterdiği için sıkıcı olmaması açısından burada noktalıyorum.
Herkese iyi çalışmalar...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder